Dogpeople: interview
Filip Brans en Floris Hoorelbeke vormen al meer dan een jaar samen de band Dogpeople. Normaal gezien traden ze op woensdag 18 maart 2020 op in de Koer, maar door het coronavirus kon dit helaas niet meer doorgaan. Toch willen we jullie laten genieten van twee topmuzikanten en kan je hier alles te weten komen over hun eigen muziek, waar ze hun inspiratie vandaan halen en wie hun muzikale helden zijn.
“We hebben een rolverdeling, maar het muzikale gedeelte is iets van ons beide. Zonder elkaar kunnen we geen Dogpeople-show spelen.”
Foto: Instagram Dogpeople
Dag heren, waar hebben jullie elkaar leren kennen?
Filip: “We hebben elkaar leren kennen op school. We studeerden beide aan het Sint-Lucas in Gent.”
Floris: “Elkaar écht leren kennen? Dat was op café, daar leer je echt iemand kennen.”
Welke opleiding hebben jullie gevolgd?
Filip: “Ik volgde enkele gitaarlessen als kind, maar twijfel nu toch vaak om nog een instrument te leren. Het enige wat me tegenhoudt is de angst om mijn vrijheid en naïviteit kwijt te raken.”
Floris: “Zelf ben ik opgeleid als grafisch vormgever en heb geen enkele muzikale scholing achter de rug. Dit is volgens mij een enorme vrijheid. Ik heb altijd een voorliefde gehad voor experimentele muziek, vooral als het bijna niet meer duidelijk is of het nu om muziek gaat of om geluid. Die twee probeer ik vaak te benaderen als iets visueels, zoals een patroon, een herhaling of een compositie.”
Hoe zouden jullie je muziek dan omschrijven?
Filip: “Ik zou het omschrijven als het loslaten van de controle.”
Floris: “Voor mij is het dan weer eerder een organische rommelpot van klanken die ruw je oren penetreert, maar dan op een aangename manier natuurlijk (lacht).”
“We spelen met klanken en geluiden, daar hoeft zelf niet echt een instrument mee gemoeid te zijn.”
Hoe beginnen jullie meestal met het maken van jullie muziek?
Filip: “Tot hiertoe altijd vanuit improvisatie. We werken vooral per show of locatie waar we moeten optreden. Soms kan het ook zijn dat we vertrekken vanuit een ‘fieldrecording’ of vanuit de hardware zelf. Hiermee bedoel ik dat we gewoon letterlijk pedalen, synthesizers, tapespelers… op een mengtafel aansluiten en dan bekijken we wat er komt. We kiezen altijd heel willekeurig bepaalde elementen uit en daarmee spelen we onze show.”
Floris: “We spelen met klanken en geluiden, daar hoeft zelf niet echt een instrument mee gemoeid te zijn.”
Verdelen jullie de taken?
Filip: “Spontaan is er een soort rolverdeling ontstaan. Floris is beeldend kunstenaar en is veel bezig met grafiek. Het is logisch dat hij het grootste deel van het artwork doet. Geluidstechniek is dan meer mijn verantwoordelijkheid. Mijn interesses liggen voornamelijk bij het geluid en materiaal. Het muzikale gedeelte is iets van ons beide, zonder elkaar kunnen we geen ‘Dogpeople’ show spelen.”
Floris: “Dogpeople is eigenlijk de perfecte vermenging van onze twee talenten. Filip is fantastisch in alles wat technisch komt kijken bij de uitvoering van het geluid, het live gebeuren. Hij weet de dingen subliem in elkaar te laten vloeien én is een geweldige muzikant. Als alles ingeplugd is, beginnen onze talenten te versmelten. We worden samen meegesleurd in de ‘sounds’.”
“Opeens zit je op een wave en als je die te pakken hebt, dan ontstaat het idee.”
Waar halen jullie de ideeën, de inspiratie vandaan?
Filip: “Ideeën komen vaak uit het experiment dat we samen voeren. Het is heel inspirerend en spannend om gewoon op ‘record’ te drukken, een elektrisch signaal naar een loop te sturen om dan een half uur later eens naar elkaar te lachen omdat het echt chique was.”
Floris: “Onze ideeën ontstaan vaak op het moment dat we geen besef meer hebben van tijd. We beginnen aan een jam en dit mondt uit in een aan één schakelen van allemaal verschillende klanken. Opeens zit je op een wave en als je die te pakken hebt, dan ontstaat het idee.”
Repeteren jullie regelmatig?
Filip: “We repeteren eigenlijk enkel als er een show in het vooruitzicht is. Concreet betekent dit een halfuur jammen en dit twee keer na elkaar proberen te herhalen. Dit geeft ons een soort van overzicht en kunnen we zo een spanningsboog vatten. Als we niet repeteren, nemen we vaak elk apart thuis dingen op om dan een volgende keer mee aan de slag te gaan.”
Vanwaar de naam ‘Dogpeople’?
Filip: “Het is een grappig archetype dat je op verschillende manieren kan interpreteren. We hebben beide ook een hond, maar dat heeft de keuze niet bepaald, denken we… (lacht).
Er mocht vooral niet te veel gewicht aan hangen.”
Wat was jullie beste live-performance?
Floris: “Dat was InDeRuimte, op een KRAAK-show. Alles viel samen en voelde heel natuurlijk aan, het was zoals een live jamsessie.”
Als je een radioprogramma zou moeten samenstellen, welke drie nummers zou je dan zeker draaien?
Filip: “Voor mij zou dit Puce Mary met Fragments of A Lily op nummer één zijn, Mathieu Serruys met het nummer Skin op nummer twee en eindigen zou ik doen met Uniform & The Body met Dag of Atonement.”
Floris: “Ik kies GG Allin – Res Erected – Interview PT. 2, Darksmith – Time to Die – The Past is Here en als afsluiter zou ik Aaron Dilloway met Beggar Master draaien.”
Wat vinden jullie het boeiendst in de muziekwereld?
Filip: “Ik maak het liefst thuis muziek.”
Floris: “Ik treed dan weer liever op en breng graag muziek uit.”
Om te eindigen zou ik graag nog eens weten wie jullie muzikale helden zijn.
Filip: “Echt veel te veel, ik noem er maar een paar: Swans, Uniform, Abul Mogard, LOW, Puce Mary, The Body, Tom Waits, Ben Frost…”
Floris: “Ik zal dan nog een beetje verder aanvullen (lacht): Dennis Tyfus, Jos Steen, hermann nitsch, Smegma, Incapacitants, Hijokaidan, Hanatarash, keiji haino, Nate Young, John Olson, Anenzephalia, Birds Of Delay, Kali Malone, Mattias Gustafsson, Muslimgauze, noisekick, Darktrone, mgla, LilB, Cattle Decapitation, Cannibal Corpse, Judge, Possesed, Tedje en de flikkers, The screamers…”
Wil je hen ook eens aan het werk horen? Beluister dan hier enkele nummers van hen.
Volg #deKoerinHuis op onze website en ontdek nieuwe muziek, krijg unieke filmtips van Ciné Rio of lees een inspirerend interview.